امیدوار رضایی نماینده ۴دوره مردم مسجدسلیمان در مجلس شورای اسلامی برای میلاد زادگاهش نوشت: پیش از ﻓﻮﺭﺍﻥ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﻄﺮﻩ ﻧﻔﺖ ﺍﺯ ﭼﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ بار ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ، ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺣﻔﺮ ﺷﺪ، ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﯾﻌﻨﯽﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻗﻮﻡ ﺍﺻﯿﻞ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ، ﺑﺎ ﺍﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﺩﯾﺮﯾﻨﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﯾﻦ ﻗﻮﻡ ﺑﻪ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﻭ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﯼ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺤﺼﻮﻻﺕ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ، ﺑﻪ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﺩﺳﺘﯽ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ . ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺗﻤﺪﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ـ ﺍﺳﻼﻣﯽ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩﮐﻔﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .
ﻫﺮﭼﻨﺪ ﻧﻈﺎﻡ ﻓﺌﻮﺩﺍﻟﯽ ـ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺭﻧﺞ ﻣﯽﺩﺍﺩ، ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻧﺒﻮﻍ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽﻫﺎ ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻭ ﻃﻠﯿﻌﻪ ﺗﺤﻮﻟﯽ ﻣﻬﻢ ﺩﺭ ﺣﯿﺎﺕ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭ ﺷﺪ؛ ﻧﺨﺴﺖ ﭼﺮﺍﻍ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻦ ﺳﻄﺢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼﻫﺎ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺷﺪ . ﮔﻮﯾﯽ ﺣﺎﻻ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺗﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺤﻘﻖ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩﺵ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻟﺒﺘﻪ، ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺭﻓﺎﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ .
ﮐﻢﮐﻢ ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻮﺟﻪ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻤﺪﻥ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻏﺮﺑﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﯿﭻ ﻓﺮﺩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﻧﻔﺖ ﻫﯿﭻ ﺑﻬﺮﻩﺍﯼ ﻧﺒﺮﺩ .
ﻣﺎﻟﮑﺎﻥ ﻧﻔﺖ، ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ، ﻻﻟﯽ، ﻫﻔﺘﮕﻞ، ﻭ … ، ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻬﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻃﻼﯼ ﺳﯿﺎﻩ، ﺗﻨﻬﺎ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ ﻭ ﻣﺰﺩﺑﮕﯿﺮﯼ ﺍﺳﺖ؛
ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ، ﺍﯾﺸﺎﻥ « ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ » ﭘﺪﺭﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎ « ﻭﺍﺑﺴﺘﮕﯽ » ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩﻩﺍﻧﺪ!
ﻃﻼﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﮑﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﯾﻪ ﺣﯿﺎﺕ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ﻭ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪﻫﺎﯼ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﻭ ﻏﺮﺑﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﺷﺪ، ﺩﺭ ﻋﻮﺽ، ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﻗﻮﻡ ﺑﺰﺭﮒﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﯼ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﻭ ﻣﺮﺩﻩ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺷﻬﺮﻭﺩﻧﺪﺍﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻥ ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ ﺩﺭ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻠﯽ ﺷﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺻﻨﻌﺖ ﺳﻬﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺩﺍ
ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﻫﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺷﺪ … .
ﺍﻣﺎ ﭼﻨﺪﯼ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻭﺭﻕ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺳﺎﻝﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﺷﻮﺩ . ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻧﺴﭙﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻗﯿﺎﻡﮐﺮﺩﻧﺪ . ﻗﯿﺎﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻧﺸﺴﺖ . ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺗﺒﻠﻮﺭ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻮﺩ؛ ﺍﻣﺎ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽﺍﺵ ﺑﺮ ﮐﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻨﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ ﺍﺯ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ . ﺩﺷﻤﻦ ﺑﯽﺧﺮﺩ، ﺑﯽﻣﺤﺎﺳﺒﻪ، ﺩﻝ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﺳﭙﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﯼ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺣﺎﮐﻤﺎﻥ ﻣﺰﺩﻭﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺁﺗﺶ ﮔﺸﻮﺩ .
ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺑﻤﺐ ﻭ ﻣﻮﺷﮏ ﺯﺧﻢ ﺩﯾﺪ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﺳﺎﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺑﻪ ﻣﺮﺯ ﺻﻔﺮ ﺭﺳﯿﺪ . ﻓﻘﻂ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺣﻮﻣﻪ، ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﺍﻥ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﺮ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﻧﺪ . ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺘﺮﻭﮐﻪ ﻧﻔﺘﯽ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻝ، ﻣﺘﺮﻭﮐﻪﺗﺮ ﺷﺪ!
ﺑﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ، ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺯﺩﻩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ؛ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺑﻪ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻮﺷﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﯾﺎﻓﺖ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ، ﺍﻫﺎﻟﯽ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ، ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻔﺖ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﯿﮑﺎﺭﯼ ﻭ ﻃﺮﺡﻫﺎﯼ ﻧﺎﺗﻤﺎﻡ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻧﺞﻣﯽﺩﻫﺪ؛ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﯿﻞ ﺁﺏ ﺁﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ، ﺑﺮﻕ، ﮔﺎﺯ، ﺟﺎﺩﻩ ﺍﯾﻤﻦ، ﻭ … ﺑﺮ ﻃﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻧﯿﺎﮐﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻧﮕﺸﺘﻪﺍﺳﺖ !
ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ: ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﭘﻨﺠﻢ ﺧﺮﺩﺍﺩﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﺻﺎﻟﺖ ﭘﺪﺭﺍﻧﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﻣﯽﺯﯾﺴﺘﯿﻢ !
ﮐﺎﺵ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ، ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﻣﺘﻮﻟﯿﺎﻥ ﻧﻔﺖ، ﺩﺭ ﺳﺎﻟﺮﻭﺯ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﭼﺎﻩ ﻧﻔﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺗﮑﺎﻟﯿﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﺎﻥﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪﮐﻨﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭﺩﻫﺎﯼ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺷﻮﺩ . ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼﻫﺎ، ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺻﯿﻞ ﻭ ﮐﻢ ﺗﻮﻗﻊ ﺍﯾﺮﺍﻧﻨﺪ، ﻧﺠﺎﺑﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻐﺘﻨﻢ ﺑﺸﻤﺎﺭﯾﻢ !
ﺑﯽﮔﻤﺎﻥ، ﻧﻔﺖ ﻧﻌﻤﺘﯽ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﺳﻠﯿﻢ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮﯼ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﯽ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪﻃﻼﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺯ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯾﺸﺎﻥ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺑﻬﺮﻩﺍﯼ ﻧﻤﯽﺑﺮﻧﺪ . ﺁﺭﯼ؛ ﺑﺎ ﻧﻔﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺁﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ !
