خوزپرس: دکتر اصغر حاتمی نیا: صاحب نظران حقوقدان در خصوص وضع قانون منع بکار گیری بازنشستگان چه نظری دارند !
منتخبین مردم در مجلس شورای اسلامی باید به رای مردم احترام بگذارند و خلاف آن قانون وضع نکنند .
تصویب قانون منع بکار گیری بازنشستگان در سه قوه ( با استثنا کردن سران سه قوه و نمایندگان مجلس و وزرا و … ) توسط نمایندگان مجلس و تائید آن توسط شورای نگهبان و دستور اجرای آن توسط رئیس جمهور شاید جزء محدود قوانینی است که سیکل تصویب و تائید و اجرا را طی زمان بسیار کمی طی کرد و ایکاش تمام مصوبات و قوانین به همین سرعت پس از تصویب و تائید به مرحله اجرا برسند که ان شاءالله این بشود. تا تمام کارها بر مدار قانون و قانونگرایی بچرخد .
 در قانون منع بکار گیری بازنشستگان می توان ابهام هایی یافت .
یک ابهام منع بکار گیری بازنشستگان بر مسند شهرداری ها تحت عنوان شهردار است . شهردار همانند نماینده مجلس شورای اسلامی انتخابی است اما از نوع انتخاب باواسطه ، بدین معنی که مردم شورای شهر را انتخاب می کنند و شورای شهر شهردار را انتخاب می کند . دولت ( مجریه ) فقط شهردار را تائید می کند به نوعی دولت در انتخاب شهردار بجز تائید و صلاحیت کاری نقش دیگری ندارد  بنابراین باید به رای واسطه ای شورای شهر و سپس مردم همانند رای در انتخاب نمایندگان مجلس احترام گذاشت .
 قانون منع بکارگیری بازنشستگان در اصل منع در انتصاب است نه منع در انتخاب ، چون انتصاب توسط سه قوه صورت می گیرد و انتخاب توسط مردم ، بنابراین جا دارد تا در قانون منع بکارگیری بازنشستگان ، شهرداران به دلیل اینکه انتخابی هستند و نه انتصابی استثنا قرار گیرند .
ابهام دیگر عدم توجه به سن و نوع بازنشستگی است می توانستند استثنا سن بازنشستگان را در این قانون لحاظ کنند. چرا که سه نوع بازنشستگی وجود دارد ( بازنشستگی عادی ۳۰ سال کار و ۶۰ تا ۶۵ سال سن ، بازنشستگی نوسازی صنایع معروف به ۲۵ – ۳۰ و بازنشستگی مشاغل سخت و زیان آور ۲۰ سال کار با هر سنی ) در این قانون نظر کلی داده شده و دقیقا نوع بازنشستگی را تعیین نکرده اند . بعنوان نمونه منع بکار گیری بازنشسته مشاغل سخت و زیان آور را چگونه در این قانون می توان توجیه کرد .  شخصی که با ۲۰ سال سن مشغول بکار شغل زیان آور شده ۲۰ سال بعد بازنشسته می شود یعنی شخص بازنشسته دارای سن ۴۰ سال است در اوج کمال سنی و تجربه و پختگی کار و زندگی ، با تصویب کلی قانون منع بکارگیری بازنشستگان ، شخص چهل ساله دارای تجربه ۲۰ سال کار که اوج بازدهی تجربه کاری و سنی اوست از گردانه چرخه اقتصاد و تولید ، خدمات و مدیریت خارج می شود .
ایکاش در کنار قانون منع بکارگیری بازنشستگان قانون گرفتن مشاوره از بازنشستگان نیز به تصویب می رسید تا این سرمایه ها هدر نرود یا حداقل در قانون منع بکارگیری بازنشستگان شرایط سن بالای ۶۰ سال قید می کردند.
موضوع قانون منع بکارگیری بازنشستگان نیاز به یک و یا چند مقاله حقوقی دارد که امیدوارم اساتید و دانشجویان حقوق بصورت علمی و آکادمیک به آن به پردازند .
اصغر حاتمی نیا