به گزارش خوزپرس از دزفول، ببا همکاری شهرداری دزفول و با هدف تقویت و توسعه فرهنگی بومی طرح پاسداشت گویش دزفولی اجرا می‌شود؛ با اجرای این طرح، داستان‌های قدیمی بومی و محلی با گویش دزفولی بیان و جمع‌آوری می‌شوند و در پایان از آثار برگزیده تقدیر می‌شود.
این جشنواره در بخش‌های مجازی – صوتی برگزار می‌شود و علاقه‌مندان برای شرکت در این مسابقه، می‌توانند داستان‌های خود را با گویش محلی ذخیره و برای معاونت شهرداری دزفول ارسال و در این مسابقه، شرکت کنند.
در این مسابقه، اولویت با آثار دریافتی افراد مسن و سالخورده و شرح داستان‌های قدمی توسط این قشر اجتماعی بوده و علاقه‌مندان تا شهریور ماه امسال امکان ارسال آثار خود به معاونت فرهنگی شهرداری دزفول را دارند که در پایان و پس از بررسی آثار دریافتی به این جشنواره به اثر برگزیده با اهدای ربع سکه بهار آزادی تقدیر می‌شود.
توسعه و تقویت غنای فرهنگ بومی و محلی و ترویج و حفظ و نگهداری گویش‌های محلی از اهداف این جشنواره و طرح بوده که با همکاری شهرداری دزفول در این شهرستان اجرا می‌شود.
گویش دزفولی یک گویش از زبان‌های ایرانی غربی بوده و گویش شوشتری نزدیک‌ترین گویش به گویش دزفولی به شمار می‌آید. این دو گویش در استان خوزستان توسط ساکنان بومی شهرهای دزفول و شوشتر تکلم می‌شوند که دانشنامه ایرانیکا گویش شوشتری – دزفولی را نزدیک به زبان لری دسته‌بندی می‌کند.
گویش دزفولی با فارسی معیار در نحوه تلفظ، صرف و نحو و واژگان تفاوت دارد، که این تفاوت به خصوص در نحوه صرف افعال بسیار مشهود بوده و از نظر آواشناسی، گویش دزفولی از فارسی نو اولیه منشأ می‌گیرد، با ویژگی‌هایی که مختص به گویش‌های جنوب غربی ایران است.
گویش دزفولی، تأثیر در نحوه تلفظ حروف صامت مانند (ع و ح) از زبان عربی گرفته است که گاهی حتی در کلماتی که از زبان عربی قرض گرفته نشده‌اند نیز خود را نشان می‌دهند.
همچنین بنا بر آمار اعلام شده یونسکو، هم اکنون حدود ۶۷۰۰ زبان در جهان مورد استفاده گویشگران قرار می‌گیرد و ایران به خاطر وجود و تنوع زیاد زبان و لهجه‌های بومی در نقاط مختلف کشور، جزو کشورهای آسیب‌پذیر جهان از نظر زبانی به شمار می‌آید.
در ایران، شش زبان اصلی بر اساس تعداد گویشگران وجود دارد که عبارت هستند از فارسی، ترکی، کردی، بلوچی، ارمنی و عربی اما رقم دقیق‌تر تعداد زبان‌ها و گویش‌ها در ایران در حدود دویست زبان و لهجه است که برخی از آنان گویشگری در حدود بیست نفر دارند و به شدت در خطر از بین رفتن هستند.
