به گزارش خوزپرس به نقل از تابناک، صف کشی هایی که در روزهای اول برای تشکیل هیأت رئیسه مجلس به ائتلاف بین حامیان دولت و اصولگرایان شد، امروز رنگ و بوی جدایی به خود گرفته و هر روز که از آن می گذرد، بوی تشکیل ضلع سوم در مجلس بیشتر به مشام می رسد.
فراکسیون ولایت مجلس ـ که از ائتلاف بین اصولگرایان مختلف شکل گرفته است ـ دیگر تمایلی برای همنشینی با یکدیگر نشان نمی دهند و دو طرف همدیگر را به سوء استفاده تشکیلاتی متهم می کنند و ادعا دارند که برخی از تشکل‌ها و لیست‌های سیاسی برای جمع کردن رأی سوءاستفاده کرده اند.
این ادعاها را می توان در گفته های نقوی حسینی با یکی از رسانه ها به وضوح دید. سید حسین نقوقی حسینی با متهم کردن برخی از اعتدالی ها به دورویی و سودجویی گفته است: هواداران لاریجانی، تنها به رأی بقیه اصولگرایان نیاز داشتند و رفتارهایی که برخی از اصولگرایان در فراکسیون ولایت نشان داده اند، مذورانه بوده است.
نقوی حسینی درباره کاهش رأی دهقان برای نایب رئیسی مجلس گفته است: این رأی هر چه بود، طبیعی نبود. جلسات ما نشان می‌داد که اکثریت را در اختیار داریم؛ اما گویا برخی همکاران جای دیگری هم سرمایه‌گذاری کرده بودند که تصمیم قاطع فراکسیونی ما این‌گونه در صحن علنی زمین خورد؛ این یعنی اتفاقاتی فراتر از غیبت چند نماینده در جلسه در این اتفاق دخیل بوده است. ارزیابی ما این است که رفتار نهایی برخی عزیزان کاملا غیر فراکسیونی و متأسفانه مذورانه است.
ما در فعالیت فراکسیونی سه رفتار داریم؛ وحدت فراکسیونی، انشعاب فراکسیونی و تشکیل سو فراکسیون‌ها. رفتار سوم خیلی طبیعی است که در یک تشکیلات سیاسی منسجم، واحدهای کوچک‌تری زیر چتر مجموعه اصلی تشکیل شوند. خیلی از احزاب بزرگ دنیا هم طیف‌های مختلفی دارند که کنار هم هستند؛ اما انشعاب یک کار کاملا غیرتشکیلاتی است؛ آن هم جایی که نمی‌دانیم دلیلش چیست؟ آیا ما کاری کرده‌ایم؟ تخلفی داشته‌ایم؟ خب چه شده که می‌خواهند انشعاب کنند؟
متأسفانه باید صریح بگویم که برخی عزیزان با رأی یک لیست انتخاباتی وارد مجلس شدند. بعد با آنها به هم زدند و آمدند با رأی فراکسیون ولایت خودشان را تثبیت کردند و حالا که دیگر رأی نمی‌خواهند، قصد رفتن دارند؛ این یعنی سوءاستفاده از تشکل‌ها و لیست‌های سیاسی برای جمع کردن رأی.
البته برخی دلایلی هم مطرح می‌شود. مثلا می‌گویند نمی‌توانیم با مخالفان دولت نظیر جبهه پایداری کنار بیاییم.
مگر ما و این چهره‌ها را از قبل نمی‌شناختند؟ مگر نمی‌دانستند نزدیکان جبهه پایداری هم هستند؟ می‌آمدند همان اول شرط می‌کردند و این را می‌گفتند. چرا اول نگفتند؟ ما هم همان اول خط‌قرمزمان این بود که دو نفر از اعضای لیست تهران به هیچ عنوان نباید در این فراکسیون باشند. جدی هم بودیم اما بعدا برای تشکیل فراکسیون حداکثری گفتیم از این خط قرمز چشم می‌پوشیم. الان هم به این بهانه نمی‌آییم انشعاب کنیم که چرا فلانی و فلانی هم هستند. دوستان چرا فقط وقتی رأی می‌خواستند، چشم به روی مخالف دولت و جبهه پایداری بستند؟ چون به نفعشان بود. حالا دیگر به نفعشان نیست. اگر اینها خط قرمز بودند از اول کنارشان نمی‌نشستند، ولی وقتی نشستند و بعد از اینکه کارشان انجام شد، این حرف‌ها را می‌زدند، این رفتار غیر از نفاق، دورویی و سودجویی مطلق چیزی نیست.
از سوی دیگر، طیف مقابل این گروه را متهم می کند که با رأی به علی لاریجانی به دنبال آن بودند تا از اصولگرایان معتدل گروکشی کنند، حشمت‌الله فلاحت پیشه نماینده مردم اسلام آباد غرب و از اعضای فراکسیون ولایت در این باره گفته است: آن طرف فکر می‌کرد چون به آقای لاریجانی قرار است در ریاست رأی دهد، پس باید ما تسلیم بقیه خواسته‌های آنها باشیم. حال آنکه این رأی از سر نداشتن چهره بود. اگر چهره داشتند که می‌آوردند، مثل مجلس هشتم و نهم. لذا این جریان قصد داشت به قیمت یک رأی بیشتر از وزن عددی‌اش در مجلس نفوذ داشته باشد و رأی به آقای لاریجانی را تبدیل به ابزار گروکشی سیاسی کند، ولی ما می‌گوییم همه‌چیز باید دموکراتیک باشد تا هر جریانی بر اساس وزنش به دستاوردهای سیاسی برسد.
شواهد موجود نشان می دهد که هیچ یک از دو جریان در فراکسیون ولایت تمایلی برای ادامه مسیر با یکدیگر ندارند و دیر یا زود راه آنها از یکدیگر جدا خواهد شد؛ موضوعی که فلاحت پیشه به آن اشاره کرده و گفته است: الان موضوع تعیین ترکیب هیأت رئیسه و رؤسای کمیسیون‌ها فضای سیاسی را به شکلی بلعیده و اختلافات و تحولات در آنجا جریان دارند. این موضوع که تمام شود، قطعا تعیین تکلیف فراکسیون سوم آغاز خواهد شد، چون هم اکنون بر سر کمیسیون‌ها اختلافات تعمیق شده و بیشتر هم می‌شود.
به هر حال، دلایل هر چه باشد به نظر می رسد فضای مجلس به سمت یک سه قطبی جدی پیش خواهد رفت و با این حساب هیچ کدام از طیف های موجود در مجلس در قامت اکثریت قاطع قرار نخواهند گرفت. با این حساب، می توان گفت که مجلس دهم مجلسی است که سه قطب مجزا در آن وجود خواهد داشت و تحولات پارلمان پس از آن، منوط به ائتلاف های مقطعی بین دوقطب آن خواهد بود.
